Αρχαία Ανθήλη – Πυλαία Αμφικτυονία

Η πολιτική ιστορία των Ελλήνων αρχίζει στην αρχαία κώμη Ανθήλη, στη Φθιώτιδα. Η γέννηση του θεσμού της Αμφικτιονίας αρχικά μεριμνούσε για την τέλεση της γιορτής της Θεάς, την προστασία και την επιμέλεια των ιερών χώρων, πρώτα της Ανθήλης και υστέρα και των Δελφών, αποφάσιζε για την ανέγερση νέων ναών, φύλασσε τους θησαυρούς και τα αναθήματα, προέδρευε στα “Πύθια”, ενώ ταυτόχρονα μεριμνούσε για τη φρούρηση των Στενών των Θερμοπυλών, επέβλεπε τις σχέσεις ανάμεσα στα κράτη - μέλη της Αμφικτιονίας, χωρίς να προσβάλει τα ήθη και τους νόμους τους και είχε το δικαίωμα να τιμωρήσει τους παραβάτες, τους απείθαρχους, “ιερόσυλους” και να κηρύξει εναντίον τους Ιερό πόλεμο, επίσης σήμανε για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο την έναρξη κοινού πολιτικού και εθνικού βίου, μετά την ένωση διάφορων φύλων και τη σταδιακή καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης, ενώ για το έθνος που προέκυψε από την ένωση, άρχισε επίσης κοινή ιστορική πορεία Πόλεμοι, κοινή λατρεία, ανάγκες επιβίωσης, οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις έκαναν το θεσμό της Αμφικτιονίας ισχυρό και αυτός καλλιέργησε κοινά ήθη, γλώσσα, θρησκεία, πολιτισμό για το έθνος των Ελλήνων, που πλέον είχε κοινή ιστορία και κοινό μέλλον.

Η Πυλαία Αμφικτιονία, η αρχαιότερη θρησκευτική και μετά πολιτική οργάνωση θεωρείται ο πιο μακρινός πρόγονος σύγχρονων διακρατικών οργανισμών και ενώσεων. Η γη γερασμένη πια μετρά μεγαλύτερους πολέμους, προκλήσεις και απειλές και οι άνθρωποι ψάχνουν τρόπους να βρουν κοινά στοιχεία για να αντέξουν στο χρόνο. Η Κοινωνία των Εθνών (Κ.Τ.Ε.), που ιδρύθηκε το 1919 για να αναπτύξει τη συνεργασία ανάμεσα στα έθνη και τη λύση των διεθνών διαφορών με ειρηνικά μέσα, έληξε άδοξα μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τη διαδέχτηκε το 1945 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.), που προσπαθεί έκτοτε να αποτρέπει τους πολέμους, να διασφαλίζει την αξιοπρέπεια, την ισότητα, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία, ενώ δημιουργεί τις συνθήκες της οικονομικής και κοινωνικής προόδου.